THE EFFECT OF MICROTEACHING ON PRE-SERVICE TURKISH LANGUAGE TEACHERS’ SPEAKING ANXIETIES

Kenan Bulut, Fatma Açık, Ömer Çiftçi

Abstract


In this study, microteaching was tested to improve pre-service Turkish Language teachers’ speaking anxieties. The purpose of this study is to reveal the effect of microteaching on pre-service Turkish Language teachers’ speaking anxieties. This study which was carried out within the context of Speaking Education course was conducted in the spring term of 2014-2015 academic year. The study group of this research which progressed during all the term consists of the students who took Speaking Education course in the term aforesaid in Yuzuncu Yil University, College of Education, Turkish Language Education Department. For this study which was carried on with true experimental design two groups were formed one of them being Experimental Group and the other one being Control Group. While Speaking Education course was given to Experimental Group based upon microteaching, the same course was given traditionally (the continuous teaching style) to Control Group. Pretests and posttests were implemented to both groups for the study and, at the end of the study, not only both groups’ interior differences between pretests and posttests were analyzed, but also two groups’ difference between posttests was analyzed. In the analysis of data t-test were used. Besides, effect size was computed with Cohen’s d. At the end of the study, it was found that there was a significant decline (from intermediate level to beginner level) in experimental group’s speaking anxieties posttest scores while there wasn’t any decline in control group’s speaking anxieties posttest scores. 

 

Article visualizations:

Hit counter


Keywords


pre-service Turkish language teachers, speaking Education course, microteaching, speaking anxiety

References


Akbayır, S. (2011). Sözlü Anlatım - Nasıl Konuşabilirim? Ankara: Pegem Akademi.

Allen, D. W. (1967). Preface. Dwight W. Allen (Ed.). Micro-teaching: A Description içinde Preface.

Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi örneği). Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(3-Summer), 221-231.

Arslan, A. & Sevim, O. (2013). Konuşma becerisinin geliştirilmesinde kullanılabilecek etkinlik örnekleri. Aziz Kılınç & Abdullah Şahin (Ed.). Konuşma Eğitimi içinde (s. 151 180). Ankara: Pegem Akademi.

Atav, E., Kunduz, N. & Seçken, N. (2014). Biyoloji eğitiminde mikro öğretim uygulamalarına dair öğretmen adaylarının görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 1-15.

Başaran, M. & Erdem, İ. (2009). Öğretmen adaylarının güzel konuşma becerisi ile ilgili görüşleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 743-754.

Beck, A. T. (2006). Teorik ve klinik bakış açıları. Anksiyete Bozuklukları ve Fobiler (V. Öztürk, Çev.) içinde. İstanbul: Litera.

Budak, S. (2000). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat.

Bulut, K. (2015). Mikro öğretim tekniğinin Türkçe öğretmen adaylarının konuşma beceri ve kaygılarına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.

Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro öğretimin Türkiye’deki üç üniversitede durumu. Hacsettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,7, 62-68.

Deniz, L. (1993). Mikro öğretim - öğretme becerilerini kazandırmada bir yöntem-. Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 31-46.

Erdem, E., Erdoğan, Ü. I., Özyalçın Oskay, Ö. & Yılmaz, A. (2012, Haziran). Kimya eğitiminde mikro öğretim yönteminin etkililiği ve öğrenci görüşleri. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi’nde sunulmuş bildiri. Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ), Ankara.

Erökten, S. & Durkan, N. (2009, Mayıs). Özelöğretim yöntemleri II dersinde mikro öğretim uygulamaları. I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale.

Ghafoor, A., Kiani, A., Kayani, S. & Kayani, S. (2012). An exploratory study of mıcroteachıng as an effectıve technology. International Journal of Business and Social Science, 3(4-Special Issue), 224-238.

Görgen, İ. (2003). Mikro öğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 56-63.

Gündüz, O. (2007). Konuşma eğitimi. Ahmet Kırkkılıç & Hayati Akyol (Ed.). İlköğretimde Türkçe Öğretimi içinde (s. 93-147). Ankara: Pegem A.

Güneş, F. (2013). Türkçe Öğretimi Yaklaşımlar ve Modeller. Ankara: Pegem Akademi

Güney, K. & Semerci, Ç. (2009). Mikro-yansıtıcı öğretim yönteminin öğretmen adaylarının yansıtıcı düşünmesine etkisi. Doğu Anadolu Bölgesi araştırmaları. 77-83.

Gürzap, C. (2007). Söz Söyleme ve Diksiyon. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Güven, M. (2011). Programda öğretme - öğrenme süreci. Bilal Duman (Ed.). Öğretim İlke ve Yöntemleri içinde (s. 151 264). Ankara: Anı.

Habacı, İ. (2013). Etkili eğitim yönetiminde iletişim ve konuşma faktörü. Aziz Kılınç & Abdullah Şahin (Ed.). Konuşma Eğitimi içinde (s. 265-276). Ankara: Pegem Akademi.

Işık, İ. (2014). Yokluk hipotezi anlamlılık testi ve etki büyüklüğü tartışmalarının psikoloji araştırmalarına yansımaları. Eleştirel Psikoloji Bülteni, 5, 55-80.

Karadağ, R. & Akkaya, A. (2013). İlk okuma yazma öğretimi dersinde mikro öğretim uygulamalarına ilişkin öğretmen adaylarının görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(2), 39-59.

Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi - Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel.

Kardaş, M. N. (2015). İkinci dili Türkçe olan çok dilli türkçe öğretmeni adaylarının Türkçe konuşma kaygıları ve bu kaygılarının bazı değişkenlerle ilişkisi. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(7-Spring), 541-556.

Kazu, H. (1996). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönetimini etkililiği (F.Ü.Teknik Eğitim Fakültesi örneği). Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

Kline, R. B. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York, ABD: The Guilford Press.

Külahçı, Ş. G. (1994). Mikro öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi II. değerlendirme. Eğitim ve Bilim, 18(92), 36-44.

Marulcu, İ. & Dedetürk, A. (2014). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının mikro-öğretim yöntemini uygulamaları: bir eylem araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 353-372.

Özbay, M. (2005b). Sesle ilgili kavramlar ve konuşma eğitimi. Milli Eğitim, 168-Güz, 116-125.

Özsoy, S. ve Özsoy, G. (213). Eğitim araştırmalarında etki büyüklüğü raporlanması. İlköğretim Online, 12(2), 334‐346.

Peker, M. (2009). The use of expanded microteaching for reducing preserviceteachers’ teaching anxiety about mathematics. Scientific Research and Essay, 4(9), 872-880.

Richter, S. (2009.). Microteaching. 12 Şubat 2015 tarihinde http://facdevblog.niu.edu/microteaching sayfasından erişilmiştir.

Sargın, M. (2006). İlkögretim öğrencilerinin konuşma becerilerinin değerlendirilmesi - Muğla ili örneğinde. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.

Sarı, Y., Sakal, M. & Deniz, S. (2005, Şubat). Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkililiği, Akademik Bilişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.

Sever, S. (2011). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı.

Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2-Spring), 927-937.

Şahin, A. & Kana, F. (2013). Konuşma kaygısı. Aziz Kılınç & Abdullah Şahin (Ed.). Konuşma Eğitimi içinde (s. 251-263). Ankara: Pegem Akademi.

Temizkan, M. (2009). Akran değerlendirmenin konuşma becerisinin geliştirilmesi üzerindeki etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 90-112.

Türkçapar, H. (2004). Anksiyete bozukluğu ve depresyonun tanısal ilişkileri. Klinik Psikiyatri, Ek 4, 12-16.

Uzunboylu, H. & Hürsen, Ç. (2010). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.

Yıldırım, H. H. & Yıldırım, S. (2011). Hipotez testi, güven aralığı, etki büyüklüğü ve merkezi olmayan olasılık dağılımları üzerine. Elemantary Education Online, 10(3), 112-123.

Yoğurtçu, K. (2009). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde “mikro öğretim tekniği”: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi hazırlık sınıflarında karşılaştırmalı bir çalışma. Dil Dergisi, 146, 49-70.




DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejes.v0i0.350

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Copyright (c) 2018 Kenan Bulut, Fatma Açık, Ömer Çiftçi

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Copyright © 2015-2023. European Journal of Education Studies (ISSN 2501 - 1111) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.


This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms. All authors who send their manuscripts to this journal and whose articles are published on this journal retain full copyright of their articles. All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).